nie o tworzeniu, twarzaniu, mó­ kie), łac. tū (długie

nie o powstawaniu, twarzaniu, mó­ kie), łac. tū (długie, jak u Słowian), niem. du, grec. sy (z ty, co bywa po wią, dodatkowo w 17. wieku, narzeczach), ind., urobione dalej, t w ó j , p. ty. t w ó r , tworzyć, i liczne złożenia: twam. Dalsze przypadki od pnia wytwór, przetwór; ale potwór, po­ innego (; w osobie pierwszej): tworny z owem znaczeniem, jakie ciebie (z nierzadką wymianą ie—o), przy pa-, p. (w dawnej Rusi 'szko­ tobie, tobą; wreszcie bezprzyciskowe dzić'); tworzywo nowe, zato dawne ci (jak mi) i cię (jak mię); tak * tworzydło na syry« i »maślna po­ samo, z nieznacznemi odmianami krywka albo tworzydło*, r. 1500; (trzeci i siódmy przypadek tebie, twórzec, twórca, dziś stwórca; two- nie tobie), w pozostałych językach sło­ rzyciel, dziś stworzyciel; stwarzać, wiańskich i w litewskich; szczegól­ wytwarzać; potwarzać, p. twarz; niej dokładnie odpowiada pruskie: twórczy; tworzytko z tworzydłko, a tworzydło » postać drewniana do produkowania serów okrągłych, sery tworzone (obok workowych do wy­ ciskania^; >sery tworzyła*, w 15. wieku; utwór; zatwór, 'zamknięcie'; przytwór, 'dobudowa'. Prasłowo; cerk. twor, 'stworzenie', tworiti, twortc, 'stwórca', potwor, 'oszczerstwo', rastworiti, 'roztworzyć', stwor, czyn , zatwor, 'zamknięcie', i identycznie tebe, tebei, tien; w lit. tawes; por. łac. tibi, te, a podobnie i w dal­ szych aryjskich językach, ind. tuPnia lew- Słowianie nie po­ siadają; bywa on w ]it.tawęs,taw(ij, tewe (Słowianie przeprowadzili wi­